ҷиҳат

[جهت]

а

1. ҷониб, сӯй, тараф; ҷиҳатҳои аслӣ чор тарафи аслӣ: шимол, ҷануб, шарқ, ғарб

2. ҷанба, тараф: ҷиҳати мусбат, ҷиҳати манфӣ

3. сабаб, ваҷҳ, тарафи коре, масъалае; ба ҷиҳати ба сабаби, ба иллати

4. хислат, хусусият: ҷиҳати нек

5. нисбат, муносибат; ҷиҳати хешӣ доштан; аз ин ҷиҳат а) аз ин сабаб, бинобар ин, ба ин ваҷҳ; б) аз ин хусус, дар ин бора; аз ҳамин ҷиҳат аз ҳамин сабаб, бинобар ин; аз ҳар ҷиҳат аз ҳар тараф, ҳаматарафа, комилан; аз ҷиҳати… а) аз хусуси…, аз бобати…; б) ба сабаби…, барои…